Τα κορίτσια στο Αφγανιστάν μεγαλώνουν σαν αγόρια

Είναι ο τρόπος για να εξασφαλίσουν μια μικρή ελευθερία στη ζωή, η οποία κόβεται όταν φτάσουν στην εφηβεία. Το κρυφτό σταματά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τουλάχιστον αυτά τα κορίτσια μπόρεσαν για λίγο να ξεφύγουν...

Έχουμε διαβάσει αμέτρητες ειδήσεις με κεντρικό πρωταγωνιστή τα κορίτσια της Ινδίας, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής. Κορίτσια που βρίσκονται πολύ μακρυά από την εικόνα που έχουμε εμείς για τη σύγχρονη γυναίκα, βιώνοντας το καθένα τον δικό του Γολγοθά.
Και ίσως να αποτελεί υπερβολή η λέξη “Γολγοθάς”, καθώς εύκολα ένας δικηγόρος του διαβόλου θα μπορούσε να μας παραθέσει το αντεπιχείρημα πως η εκάστοτε χώρα έχει τη δική της κουλτούρα, η οποία πηγάζει από συγκεκριμένα πολιτιστικά, θρησκευτικά, και κοινωνικά πρότυπα για την ευδαιμονία της δικής της κοινότητας.
Αλλά, η λέξη ευδαιμονία, τουλάχιστον όπως την γνωρίζουμε και τη διαβάζουμε στον Αριστοτέλη, αποτελεί το ύψιστο αγαθό της ζωής. Βέβαια, η ίδια η έννοια ζωή, σε αυτές τις περιπτώσεις, καταντά να ντύνεται με υποκειμενικές σημασίες. Η ζωή μιας γυναίκας στις δυτικές κοινωνίες έχει μεγάλη διαφορά από τη ζωή μιας γυναίκας στην Ανατολή.
Και αυτό δεν το συναντάμε μόνο στην ένδυση, αφού ξεκινώντας από την επιβολή της μπούργκας στις γυναίκες σε χώρες με Ισλαμική παράδοση, φτάνουμε στην πρακτική της κλειτοριδεκτομής στις Αφρικάνικες χώρες, που αφορά ζητήματα υγείας και καταλήγει να είναι θέμα ζωής και θανάτου.
Δυστυχώς, το συναντάμε ακόμη και στον τρόπο ανατροφής και διαπαιδαγώγησης ενός κοριτσιού που βρίσκεται σε μικρή ηλικία. Στο επίκεντρο, λοιπόν, αυτή τη φορά είναι η κοινωνία του Αφγανιστάν. Εκεί που θεωρείται ντροπή η γυναίκα να γεννήσει κορίτσι.
Εκεί που η γέννα ενός κοριτσιού αποτελεί το καλά κρυμμένο μυστικό της οικογένειας. Ειδάλλως, από μικρή ηλικία πρέπει να υποστεί τον ρόλο και τον τρόπο ζωής μιας υποταγμένης γυναίκας στον άνδρα και στις επιταγές της κοινωνίας.
Έτσι, πολλά κορίτσια στο Αφγανιστάν μεγαλώνουν σαν αγόρια. Ντύνονται σαν αυτά, κόβουν τα μαλλιά τους σαν αυτά, παίζουν σαν αυτά, συμπεριφέρονται σαν αυτά. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουν την ελευθερία στο παιχνίδι και το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Είναι οι "bacha posh", τα "κορίτσια που ντύνονται σαν αγόρια". Όταν όμως πλησιάσει το κρίσιμο σημείο της εφηβείας, η ζωή τους παίρνει άλλη στροφή, γιατί πλέον το καλά κρυμμένο μυστικό τους φανερώνεται, και το "πεπρωμένο" τους παίρνει σάρκα και οστά.
Η συντάκτρια του Guardian, Jenny Nordberg, παρακολούθησε τη ζωή των “bacha posh”. Συγκεκριμένα η Nordberg έζησε για λίγο πλάι στην έξι ετών Μέχραν, η οποία αν και κορίτσι έχει κόψει τα μαλλιά της αγορίστικα, ντύνεται σαν αγόρι, υποδύεται τη ζωή ενός αγοριού.

Η εξάχρονη Μεχράν υποδύεται ότι είναι αγόρι

Βγαίνει και παίζει με τα αγόρια, χτυπάει την μπάλα και κανείς δεν της επιβάλλει να συμπεριφέρεται συνετά, ντροπαλά και μετρημένα, όπως αρμόζει στα υπόλοιπα κορίτσια. Κατά κάποιον τρόπο, βρήκε για λίγο την έξοδο κινδύνου, που της επιτρέπει να παίξει σαν παιδί.
Αυτή η πρακτική δεν είναι νέα στο Αφγανιστάν, αλλά υπάρχει πριν ακόμη την επιβολή του Ισλάμ στη χώρα. Η φιλοσοφία ζωής αυτών των κοριτσιών είναι ιδιαίτερα μπερδεμένη, καθώς όταν το σώμα τους, δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από τα φαρδιά ρούχα των αγοριών, η κοινωνία απαιτεί από αυτά να λειτουργήσουν ως κανονικές γυναίκες.
Να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά, να υποταχθούν στον άντρα τους, και να ξεχάσουν τις ελευθερίες που ζούσαν πριν λίγο καιρό. Να μην θεωρούνται αλλά και να μην είναι μέρος της κοινότητας. “Έπρεπε να αλλάξω τις σκέψεις μου και τα πάντα μέσα στο κεφάλι μου", τα λόγια μίας πρώην Bacha posh στη Nordberg.
Και όμως, “όσα κάνει ένα αγόρι, μπορεί εξίσου να τα κάνει και ένα κορίτσι, το ξέρω επειδή το έκανα”, συμπληρώνει μία άλλη. Θα συνεχίσει παρόλα αυτά να ζει μία ζωή, με δύο μάσκες. Δύσκολο να υπάρξει ευδαιμονία σε μια τέτοια κοινωνία.
πηγη