1. Οι αιγυπτιακές πυραμίδες βρέθηκαν μισοθαμμένες στην άμμο.
Αιγυπτιολόγοι σήμερα λένε ότι καλύφθηκαν από τις θύελλες άμμου, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι έγινε το αντίθετο. 

Οι ισχυροί άνεμοι τις αποκάλυψαν πραγματικά.

I also recommend you the article: The truth about the Egyptian Pyramids

2. "Η κοιλάδα με το συγκρότημα του ναού Senusret ήταν θαμμένη κάτω από πολλή  άμμο και ένα ρωμαϊκό νεκροταφείο ..."

 

 

 

Egypt: 17 New Buried Pyramids & City Revealed by Satellite

3.Η Πυραμίδα στην Teotihuacan, Μεξικό
Ήταν δύσκολο να βρω αυτές τις παλιές εικόνες που δείχνουν την «Πυραμίδα του Ήλιου» των Μάγιας, που βρίσκεται στο αρχαιολογικό συγκρότημα στην Τεοτιχουακάν.  
Αλλά τελικά άξιζε ο κόπος! 

Κατά την περίοδο της δόξας του, το συγκρότημα Teotihuacan ήταν πιθανώς η μεγαλύτερη κατοικημένη περιοχή στον κόσμο.  Ως και 200.000 άνθρωποι ζούσαν κάποτε εδώ. 

Στην  «Γενέτειρα των θεών» στην Teotihuacan.

 

 

Η πυραμίδα του ήλιου σήμερα:

 

4. Οι κινεζικές πυραμίδες
Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι η Κίνα έχει πολλές πυραμίδες στην επικράτειά της. 
Στην πραγματικότητα, η Κίνα είναι ίσως η πλουσιότερη χώρα με πυραμίδες σε ολόκληρο τον κόσμο! Μερικοί λένε ότι έχει πάνω απο 300 πυραμίδες, αλλά κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να πει  περισσότερα στο ευρύ κοινό. 

 

 

Click Here to read the entire article and to see more pictures

5.Οι πυραμίδες της Βοσνίας
Έγραψα διάφορα άρθρα σχετικά με την βοσνιακή Κοιλάδα Πυραμίδων, κοντά στο Βίσοκο, και τη σημερινή λογοκρισία που λαμβάνει στην χώρα.

Εδώ μπορείς να διαβάσεις περισσότερα.

HERE (The Discovery);

HERE (The Great Cover-up);

HERE (Updates);

 

 

hellasxg

πηγη

Το συγκινητικό απόσπασμα που διαβάσετε παρακάτω είναι από το ημερολόγιο μιας γυναίκας που πάλεψε όπως μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τη φτώχεια, με την κοινωνική κατακραυγή , με τη ζωή που της φέρθηκε σκληρά από τη πρώτη στιγμή που γεννήθηκε. Οι π@ρνες δεν είναι τέρατα με κέρατα… είναι γυναίκες σκληρά εργαζόμενες με όλη τη σημασία της λέξεως….
Ένα συγκινητικό απόσπασμα απίστευτης ειλικρίνειας από το «καρνέ μίας εταίρας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τοποβόρος, με 4 ευρώ, στην περιοχή των Εξαρχείων. Το κείμενο αυτό είναι ένα είδος διαθήκης, ένας αποχαιρετισμός σε νεκρούς και ζωντανούς.

Η ζωή, δηλαδή το έσχατο όριό της, μού την είχε στημένη με μια ύστατη πρόκληση, ίσως γιατί έζησα υπερβολικά. εδώ και τρία χρόνια είμαι παγιδευμένη στα δίχτυα του καρκίνου. Μέχρι στιγμής του ξεφεύγω πληρώνοντας με μεγάλους πόνους το τίμημα ενός ανένδοτου αγώνα. Σε σχέση με τις δυστυχίες του πλανήτη, δεν είναι τίποτα. Σε σχέση με τις μεγάλες χαρές της ζωής, τις οποίες γεύτηκα χωρίς καμία περιστολή, είναι πολύ σκληρό.
Από το Δεκέμβριο του 1995 κι ύστερα δεν έχω πάει με πελάτη. Τον τελευταίο, έναν κοντό ισπανό εργάτη, που μ’ επισκεπτόταν καιρό, τον αποκαλούσα κρυφά «το γαριδάκι», μπορείτε να μαντέψετε για ποιο λόγο. Έπρεπε να συμπιεστώ σηκώνοντας τα πόδια στο ταβάνι για να τον αισθανθώ να μπαίνει μέσα, και στη συνέχεια να εκσπερματώσει, προσέχοντας κιόλας να μη μου γλιστρήσει. Έδινε τότε, όπως όλοι οι μετανάστες της εργατιάς, πενήντα ελβετικά φράγκα. δεν ήταν κουραστικό, ήταν απλά συγκινητικό, κι έφευγε μες στην καλή χαρά, μ’ ένα χαμόγελο ταπεινό και γεμάτο ευγνωμοσύνη, περπατώντας λίγο στραβά, όπως τόσοι άλλοι μετά τον οργασμό, για να πάει να πιει ένα ποτηράκι.
Ήμουν εξήντα έξι ετών όταν σταμάτησα. Σήμερα είμαι εβδομήντα πέντε. Έχω τριάντα χρόνια πορνείας στην πλάτη μου, μαζί με τα διαλείμματα. Η π@ρνεία είναι τέχνη, φιλανθρωπία, επιστήμη. Το ‘χω πει και επαναλάβει και θα το λέω και θα το γράφω μέχρι την τελευταία μου πνοή, στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα γερμανικά, ακόμη και στα γερμανικά, ακόμη και στα ιταλικά και στα ισπανικά αν χρειαστεί.
Σήμερα, κοιτώντας πίσω, αναλογίζομαι τα τριάντα αυτά χρόνια στο επάγγελμα της πόρνης, που λογοτεχνικά αποκαλούμε «εταίρα» ή «παλλακίδα», με άπειρη νοσταλγία και ευγνωμοσύνη. Τα παιδιά μου κι εγώ ζήσαμε με γεμάτο στομάχι.
Το ανθρώπινο σώμα, όπου κατοικεί η ψυχή, είναι ένα μουσικό όργανο και η σ@ξουαλικότητα το δοξάρι του. Με τις αρετές της λεπτότητας και της βιαιότητας πάλλεται και αγγίζει το ζενίθ της ηδονής και της έκστασης. Η μόνη αυθεντική πορνεία είναι εκείνη των μεγάλων καλλιτέχνιδων, οι οποίες, τελειομανείς και τεχνικά καταρτισμένες, εξασκούν αυτή την ιδιαίτερη τέχνη με ευφυΐα, σεβασμό, φαντασία, φιλότιμο, εμπειρία, και επιδίδονται οικειοθελώς σ’ αυτή, χάρη σε μια κατά κάποιον τρόπο έμφυτη κλίση: πρόκειται για αληθινές επαγγελματίες οι οποίες συνειδητοποιούν τη δύναμή τους και τα όριά της, ξέρουν να μπαίνουν στη θέση του άλλου, ν’ ανακαλύπτουν τις προσδοκίες του, τα άγχη του, τις επιθυμίες του και να τον απελευθερώνουν χωρίς ζημία ούτε για τις ίδιες ούτε για εκείνον.
Καμία π@ρνη άξια του ονόματός της δεν θα μπορέσει ποτέ ν’ απαρνηθεί το παρελθόν της, είναι χαραγμένο στο δέρμα της και στην καρδιά της. Όπως έλεγε και μία φίλη μου του επαγγέλματος στο τηλέφωνο: «εμείς πάντα θα καταπραΰνουμε τους πόνους της ανθρωπότητας». Ό,τι και να λένε οι επικριτές μας, οι ακραίοι οπαδοί της ηθικής και της «αρετής», εκείνης ακριβώς που τους καταπνίγει, εμείς κατέχουμε τα σκήπτρα στο παλάτι μας, το βασίλειο της συμπόνιας, της κομψότητας, και της –τόσο δύσκολα αποκτημένης- γνώσης της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου σώματος.
Γνώρισα εδώ στη Γενεύη, αργότερα στο Παρίσι και στα διεθνή συνέδριά μας, μεγάλες κυρίες των ελεύθερων ηθών: περήφανες για το ταλέντο τους, λαμπερές, απαστράπτουσες από γοητεία, χιούμορ και ηρωική ανθρωπιά, όλων των ηλικιών, όλων των φυλών, όλων των φύλων, από τις πιο ταπεινές μέχρι τις πιο αριστοκράτισσες, λόγιες, καλλιεργημένες, ή φορώντας απλώς στο πέτο την καρδιά τους, το κουράγιο τους και το κουράγιο τους για τη ζωή.
Μονάχα η βία και η απάνθρωπη σκληρότητα που αναγκάζουν τους ανθρώπους, ενήλικες και ανήλικους, να εκπορνεύονται παρά τη θέλησή τους πρέπει να πατάσσονται. Εμείς θα καταδικάζουμε αυτή την αδικία με όλες μας τις δυνάμεις, πάντοτε και παντού: διότι δεν ανήκουμε και δεν θ’ ανήκουμε ποτέ στην κατηγορία των σκλάβων ή των βασανιστών, ούτε θα υποταχτούμε ποτέ στους νόμους που μας αντιτάσσονται ή στις καταχρήσεις της ηθικής.
Είμαστε ελεύθερες και θα παραμείνουμε Ελεύθερες να κάνουμε ό,τι θέλουμε με το σώμα μας, με το πνεύμα μας και το χρήμα που κερδίσαμε με τον ιδρώτα του μουνιού και του μυαλού μας. Ελεύθερες, και σαν αποδημητικά πουλιά με αστραφτερά χρώματα πετούμε πολύ ψηλά πάνω απ’ τον απαίσιο βούρκο όπου θα ήθελαν να μας χαντακώσουν. Γενεύη, 16 ιανουαρίου 2005
Griselidis Real-makeleio.gr

πηγη

Παγκόσμια πρωταθλήτρια...
της γυμναστικής έγινε ιερόδουλη για τα πρoς τo ζην Από τη δοκό ισορροπίας και τα άλματα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας που έκανε, η …Φλορίκα Λεονίντα βρέθηκε σε ένα πορνείο, όπου εργάζεται για να βγάλει τα προς το ζην. Η Ρουμάνα πρωταθλήτρια της γυμναστικής, με διακρίσεις στις μεγάλες διοργανώσεις, έβγαλε το κορμάκι και φόρεσε τις γόβες και τα προκλητικά ρούχα που θα της εξασφαλίσουν περισσότερους πελάτες.

Η 27χρονη ως αθλήτρια, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, είχε κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ενώ είχε κερδίσει τέσσερα μετάλλια ως Νεάνιδα σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Όταν όμως ήρθε η ώρα να αποφασίσει για το μέλλον της, γύρισε την πλάτη της στον αθλητισμό και την καριέρα στην προπονητική που θα της έδιναν μερικές εκατοντάδες ευρώ το μήνα και αντί αυτού στράφηκε στο αρχαιότερο επάγγελμα. Πλέον, κερδίζει 1.000 ευρώ τη βραδιά.

Ξεκίνησε τη δεύτερη «καριέρα» της από τη Γερμανία, αλλά σύντομα έφυγε για την Αυστρία. Και εκεί όμως την ανακάλυψαν τα ΜΜΕ της Ρουμανίας, οπότε άλλαξε το όνομά της στην ιστοσελίδα της επιχείρησης στην οποία εργάζεται, προκειμένου να μην γνωρίζουν οι πελάτες ότι αυτή που συναντούν ήταν παλιά πρωταθλήτρια. «Πρέπει να βγάλω τα προς το ζην», είπε σε φίλο της, σύμφωνα με την Daily Mail εξηγώντας την απόφασή της, ενώ τα μισά χρήματα από αυτά που κερδίζει, τα στέλνει στην οικογένειά της στη Ρουμανία..

πηγη

Νέα δεδομένα για τη συμπεριφορά του καρκίνου, προκύπτουν από μία νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο Nature Communications.

Σύμφωνα με τη Daily Mail, ισραηλινοί επιστήμονες υποστηρίζουν, ότι οι καρκινικοί όγκοι μπορεί να αναπτύσσονται ταχύτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας και γι αυτό το λόγο η χημειοθεραπεία μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματική όταν κοιμάται ο ασθενής.
Οι ερευνητές βρήκαν, ότι τα καρκινικά κύτταρα μεγαλώνουν και εξαπλώνονται στο σώμα πιο γρήγορα κατά τη διάρκεια του ύπνου, εξαιτίας της σχέσης μεταξύ δύο υποδοχέων στα καρκινικά κύτταρα. Οι υποδοχείς είναι μόρια πρωτεΐνης που βρίσκονται στην επιφάνεια του κυττάρου ή μέσα σε αυτό και οι οποίοι λαμβάνουν τα βιοχημικά μηνύματα που εκκρίνονται από άλλα κύτταρα και τα περνούν στο εσωτερικό του κυττάρου.
Οι ισραηλινοί ερευνητές βρήκαν, ότι ένας υποδοχέας (EGFR) - ο οποίος προκαλεί την ανάπτυξη και μετανάστευση των καρκινικών κυττάρων - καταστέλλεται από τη δραστικότητα του άλλου υποδοχέα.
Ο δεύτερος υποδοχέας συνδέεται με μια στεροειδή ορμόνη, η οποία ονομάζεται γλυκοκορτικοειδής (glucocorticoid -GC).
Η GC παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των επιπέδων ενέργειας του οργανισμού κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συχνά αποκαλείται και ως ορμόνη του στρες, επειδή τα επίπεδά της αυξάνονται κατά τη διάρκεια στρεσογόνων καταστάσεων, για να καταστήσουν το σώμα σε πλήρη εγρήγορση.
Με πολλούς υποδοχείς, το κύτταρο λαμβάνει όλα τα είδη των μηνυμάτων ταυτόχρονα, και μερικά από αυτά τα μηνύματα μπορούν να υπερισχύουν των άλλων.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν, ότι όταν ο υποδοχέας GC δεσμεύεται στη στεροειδή ορμόνη GC, η δραστικότητα του υποδοχέα EGFR στην προαγωγή της ανάπτυξης και τη μετανάστευση των καρκινικών κυττάρων καταστέλλεται.
Δοκίμασαν τα επίπεδα του EGFR σε ποντίκια κατά τη διάρκεια της ημέρας και διαπίστωσαν ότι ο υποδοχέας είναι πολύ πιο ενεργός κατά τη διάρκεια του ύπνου και αδρανής νωρίς το πρωί.
Οι ερευνητές εξήγησαν ακόμη, ότι τα επίπεδα των στεροειδών GC ανεβαίνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και πέφτουν το βράδυ, κάτι που σημαίνει ότι την ημέρα το σώμα καταστέλλει τη δραστηριότητα του EGFR σε ό,τι αφορά την προώθηση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.

πηγη

Το κείμενο μιλάει για το πώς ήταν η ζωή πριν από μερικά χρόνια, αποκαλύπτοντας πολλές αλήθειες για το σήμερα και καταδεικνύοντας τη μεγάλη διαφορετικότητα σχετικά με το πώς μεγάλωσαν
οι προηγούμενες γενιές και οι «σύγχρονες». Καλύτερα ή χειρότερα, δεν θα
σας πω εγώ αλλά θα το καταλάβετε μόνοι σας διαβάζοντας το κείμενο ως το τέλος…

»H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας… Δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και… μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο

και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπευθύνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν «έτρεχε τίποτα». Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.

Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξίδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα – μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Τότε, το κρυφτό ήταν «υπερπαραγωγή»: ξεκινούσε απόγευμα, αφού είχες διαβάσει και σε άφηνε η μαμά να βγεις στη γειτονιά, και τελείωνε μαζί με τις ειδήσεις της ΕΡΤ, στις 10 το βράδυ!

Παίζαμε ποδόσφαιρο ατελείωτες ώρες… Χάσαμε χιλιάδες μπάλες.Άσε που όλοι είχαμε τα γόνατά μας καταχτυπημένα, αλλά δεν μας ένοιαζε! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους… βάλουμε χέρι,όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P>!!!!!
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί….»

πηγη

Γυναίκα από την Κίνα μήνυσε τον σύντροφό της με την κατηγορία «ότι της πήρε την παρθενιά» αφού πρώτα την είχε γεμίσει όλο υποσχέσεις και ψέματα
Μία γυναίκα από την Κίνα
κέρδισε 5000 δολάρια μετά από απόφαση δικαστηρίου. Η γυναίκα μήνυσε έναν άνδρα με την κατηγορία «ότι της πήρε τν παρθενιά» αφού πρώτα την είχε γεμίσει όλο υποσχέσεις και ψέματα.

Οι δυο τους έβγαιναν αλλά μόλις η γυναίκα έμαθε ότι ο... καλός της ήταν παντρεμένος με άλλη γυναίκα του έκανε μήνυση γιατί όπως ισχυρίζεται της «έκλεψε την παρθενιά» λέγοντάς της πως είναι αδέσμευτος και σύντομα θα την παντρευτεί.

Μάρτυρας επιβαίωσε στο δικαστήριο τα λεγόμενά της και η γυναίκα κέρδισε τη δίκη. Στην αρχή διεκδικούσε 81.000 δολάρια για ηθική βλάβη και ψυχολογικά τραύματα.

«Η παραβίαση του δικαιώματος στην παρθενία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στο σώμα, την υγεία, την ελευθερία και τη φήμη ενός ατόμου και θα έπρεπε να αποζημιωθεί», ανέφερε το δικαστήριο.

πηγη

Ο ποταμός Cano Cristales αποτελεί ένα μοναδικό βιολογικό θαύμα. Βρίσκεται κοντά στην πόλη La Macarena, στην Κολομβία της Νότιας Αμερικής.

Είναι γνωστός για τα πολλά του χρώματα και για αυτό πολλές φορές αποκαλείται σαν «το πιο όμορφο ποτάμι» ή «το πιο ποτάμι που ξεκινάει απ’ τον παράδεισο».

Όταν οι συνθήκες του νερού είναι ιδανικές, οι πολλές ποικιλίες των φυκιών και των βρύων που υπάρχουν στο νερό ανθίζουν, γεμίζοντας την επιφάνεια με εντυπωσιακές κηλίδες κίτρινου, μπλε, πράσινου και κόκκινου χρώματος, καθώς και με πολλές αποχρώσεις αυτών. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και μας αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τη μαγεία της φύσης.

Πηγή

πηγη

Για παγκόσμια «επιδημία» ψυχικών διαταραχών κάνουν λόγο οι ειδικοί επικαλούμενοι στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Στις μέρες μας ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη ξεπερνά παγκοσμίως τα 154 εκατομμύρια ενώ
έως το 2020 η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου. Όσον αφορά στη χώρα μας και σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες, λιγότερο από το 50% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια και προσφεύγουν στη στήριξη ιατρού. Εξάλλου ένα ποσοστό 10 έως 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.

Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν από το Τμήμα Πρόληψης και Προαγωγής Υγείας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας (10 Οκτωβρίου).

Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας είναι "Ζώντας με τη σχιζοφρένεια». Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή μορφή της ψυχικής ασθένειας που επηρεάζει περίπου 7 τοις χιλίοις του πληθυσμού των ενηλίκων, κυρίως στην ηλικιακή ομάδα 15-35 ετών. Αν και η συχνότητα εμφάνισης είναι χαμηλή, ο επιπολασμός είναι υψηλός λόγω της χρονιότητας. Είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από βαθιές διαταραχές στον τρόπο σκέψης, οι οποίες επηρεάζουν τη γλώσσα, την αντίληψη και την αίσθηση του εαυτού.πηγη

Αφού χαρτογράφησε απομακρυσμένα χωριά, πόλεις, βουνά και χιονισμένες πλαγιές...
σε όλο τον κόσμο, η Google αποφάσισε να καταγράψει και την έρημο Liwa στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ωστόσο, μιας και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα αυτοκίνητα ή τις μηχανές της, η εταιρεία σκέφτηκε να κάνει τη δουλειά της με τον παραδοσιακό τρόπο, επιστρατεύοντας, δηλαδή, τις καμήλες:

Κι όμως, αφού φόρτωσε τις ειδικές της κάμερες στις πλάτες τους, η Google κατέγραψε την έρημο για την υπηρεσία Street View, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να δουν από κοντά όσες τοποθεσίες έχει χαρτογραφήσει.

Έτσι, χάρη στο trekker της και τις καμήλες, μπορεί όποιος χρήστης του Διαδικτύου το επιθυμέι να δει πλέον στο Google Street View τους απίστευτους αμμόλοφους της ερήμου, ενώ το αποτέλεσμα είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό.
πηγη

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020 αναμένεται να ανανεωθούν οι 250 συρμοί του μετρό του Λονδίνου... Η ανανέωση αυτή υπολογίζεται ότι μπορεί να αγγίξει και το ποσό των 16 δισεκατομμυρίων λιρών.

Όπως αναφέρει το BBC, τα τρένα θα εγκατασταθούν στις γραμμές Piccadilly, Central, Waterloo & City και Bakerloo.

Το λονδρέζικο «μετρό του μέλλοντος» θα διαθέτει μεγάλους διαδρόμους, όπως οι συρμοί στις γραμμές Metropolitan, District και Circle.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων του μετρό αναφέρουν ότι είναι «προβληματισμένοι» από το ενδεχόμενο οι συρμοί να έχουν τη δυνατότητα στο μέλλον να μην χρειάζονται την παρουσία οδηγού, αφού θα είναι αυτοματοποιημένα.

πηγη